ក្បួនសឹកសង្គ្រាមសង្គ្រាម អគ្គមហាសេនាបតីបណ្ឌិតព្រះមហោសថ

រឿងព្រះមហោសថ (ភាគ១)៖ «ហេតុអីបានដាក់ឈ្មោះថាមហោសថ» មានការនិទានថានៅក្នុងនគរមួយឈ្មោះ មិថិលា សោយរាជ្យដោយស្តេចព្រះនាម វិទេហរាជ មានអាចារ្យ៤នាក់ ជាព្រះគ្រូប្រចាំនគរ ១-ឈ្មោះ សេនក ២-ឈ្មោះ កមិន ៣-ឈ្មោះ ទេវិន្ទ ៤- ឈ្មោះ បកុ ។ នាយប់មួយជិតភ្លឺស្តេចយល់សប្តិឃើញអណ្តាតភ្លើងឆេះឡើងសន្ធោសន្ធៅទាំងបួនទិសរាជវាំង ស្រាប់តែមានកូនភ្លើងមួយផុសកណ្តាលរាជវាំងភ្លឺចិញ្ចែញចិញ្ចាចលើសភ្លើងទាំងបួនទិសទៅទៀត ។ ពេលតើនពីផ្ទុំស្តេចក៏ហៅអាចារ្យទាំងបួនមកកាត់សប្តិ អាចារ្យក៏ទូលថាមានរាជកុមារជាអ្នកប្រាជ្ញាលើសអាចារ្យទាំងបួនមកចាប់កំណើត ។ នៅក្នុងនគរនោះ មានសេដ្ឋីម្នាក់ឈ្មោះ សិរីវឌ្ឍ និងភរិយាឈ្មោះ សុមនាទេវី ទន្ទឹមពេលនោះនាងសុបនាទេវីក៏មានគត៌ឡើង ហើយក៏ប្រសូតបុត្រាមួយ ពេលប្រសូត្រមកនោះ កុមារនោះក្តាប់ជាប់និងដៃនៅឱសថទិព្វមួយ ដែលក្រោយមកបានយកមកព្យាបាលអ្នកជម្ងឺជាច្រើនជាសះស្បើយ ពីជម្ងឺគ្រប់យ៉ាង ទើបមាតាបីតាសំរេចដាក់ឈ្មោះថា មហោសថតាំងពីពេលនោះមក ។ លុះចំរើនវ័យអាយុ៧ឆ្នាំ កុមារមហោសថក៏បួលក្មេងៗដទៃទៀតដែលជាមិត្តភ័ក្កទាំង១ពាន់១នាក់អោយយកលុយម្នាក់១ដម្លឹង មកកសាងជាសាលា៥ខ្នង ១-សំរាប់អ្នកជំនួញ ២-សំរាប់សមណព្រាហ្មព្រឹទ្ធាចារ្យ ៣-សំរាប់ មនុស្សទុគត៌ និងស្រ្តីមានគក៌ ៤-សំរាប់ប្រជុំកាត់ប្រស្នា ៥-សំរាប់កំសាន្តល្បែងនានា ។ (នៅមានត) Read More