បុណ្យវិសាខបូជា - MonkCambodia

បុណ្យវិសាខបូជា

Share This

តើ​ពិធី​កម្ម​ក្នុង​ព្រះ​ពុទ្ធសាសនា​មាន​ន័យ​ដូច​ម្តេច?
ពិធី​កម្ម​ក្នុង​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា​មាន​ន័យ​ថា​ជា​អំពើ​ទាំង​ឡាយ​ណា  ដែល​គេ​រៀប​ចំ​ជា​បែប​ផែន នៅ​ក្នុង​ពិធី​បុណ្យ​នីមួយ​ៗ​តាម​គន្លង​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា ។ តើ​ប្រភេទ​នៃ​ពិធី​កម្ម​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា​មាន​អ្វីខ្លះ?

ប្រភេទ​នៃ​ពិធី​កម្ម​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា​មាន​ដូច​ជា  បុណ្យ​វិសាខបូជា បុណ្យ​មាឃបូជា  បុណ្យ កឋិនទាន  និង​បុណ្យ​ចូលវស្សា ។

៣.១. ១​​. បុណ្យវិសាខបូជា

បុណ្យ​វិសាខ​បូជា ជា​បុណ្យ​មួយ​យ៉ាង​ធំ​ក្នុង​ព្រះពុទ្ធសាសនា  រាប់​ថា​ជា​ពុទ្ធានុស្សរណកិច្ច​ដ៏ សំខាន់​សម្រាប់  រំលឹក​ដល់​ព្រះពុទ្ធ​សមណគោត្តមបរមគ្រូ  នា​ថ្ងៃ​ពេញ​បូណ៌មី ‹‹ គឺ​ថ្ងៃ​១៥​កើត ›› ខែ ពិសាខ   ដែល​ពុទ្ធសាសនិក​ទាំង​ព្រះសង្ឃ ទាំង​គ្រហស្ថ តែង​ធ្វើ​សក្ការបូជា​ប្រកប​ដោយ​ជំនឿ​ថា​ជា មហាកុសល ដ៏​ប្រសើរ ។

ការ​ដែល​ប្រារព្ធ​ពិធី​បូជា​នាថ្ងៃ ១៥ កើត​ខែ​វិសាខ​នេះ     អាស្រ័យ​ដោយ​លោក​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ខាង ព្រះ​ពុទ្ធសាសនា បាន​កំណត់ ទុក​ក្នុង​គម្ពី​របឋមសម្ពោធិ​ថា ជា​មហាមង្គល​អភិលក្ខិត​កាល គឺ​ជា​ថ្ងៃ មហា​មង្គល ត្រូវ​នឹង​ថ្ងៃ​ដែល​ព្រះសម្ពុទ្ធបរមគ្រូ៖

១-​ទ្រង់​ប្រសូត​ចាក​ឧទរ​មាតា
២-​ទ្រង់​ត្រាស់​ដឹង​អនុត្តរសម្មាសម្ពោធិញ្ញាណ
៣-​ទ្រង់​រំលត់​ខ័ន្ធ​ចូល​កាន់​ព្រះនិព្វាន

សម្តេច​ព្រះបរមសាស្រ្តាចារ្យ​របស់​យើង​ទ្រង់​ប្រសូត ត្រាស់​ដឹង និង​ទ្រង់បរិនិព្វាន​សុទ្ធ​តែ​ក្នុង ថ្ងៃ​ពេញបូណ៌មីខែ​វិសាខ​ទាំង​អស់​ប្លែក​គ្នា​តែ​ឆ្នាំ​ប៉ុណ្ណោះ។ ព្រោះ​ហេតុ​នោះ​ហើយ​បាន​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ ចង​ក្រងជា គាថា​ទុក​ដូច្នេះ​ថា អាសាឡ្ហបុណ្ណមោក្កន្តោ  វិសាខេ យេវ និក្ខមិ វិសាខបុណ្ណមី សម្ពុទ្ធោ វិសាខេ បរិនិព្វុតោ។
សេចក្តី​ថា ព្រះ​ពុទ្ធទ្រង់​យាង​ចុះកាន់​គភ៌​នៃ​ព្រះវរមាតា ក្នុង​ថ្ងៃ​ពេញបូណ៌មី ខែ​អាសាធ ទ្រង់​ប្រសូតិ​ក្នុង​ថ្ងៃ​ពេញ​បូណ៌មី ខែ​វិសាខ បាន​ត្រាស់​ជា​ព្រះពុទ្ធ ក្នុង​ថ្ងៃ​ពេញ​បូណ៌មី ខែ​វិសាខ និង ទ្រង់​ចូល​បរិនិព្វាន​ក៏ ក្នុង​ថ្ងៃ​ពេញ​បូណ៌មី ខែ​វិសាខ (​ផ្សេង​តែ​ឆ្នាំ) ។
ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ប្រសូតិ​នៅ ថ្ងៃ​សុក្រ ពេញ​បូណ៌មី ខែ​វិសាខ ឆ្នាំ​ច វេលា​ជិត​ថ្ងៃ​ត្រង់ មុន ពុទ្ធសករាជ ៨០​ឆ្នាំ ។ នៅ​ឧទ្យានលុម្ពិនី ព្រៃ​សាលព្រឹក្ស ចន្លោះ​នគរ​ទាំង​ពីរ គឺ​កបិលពស្តុ និង ទេវ​ទហៈ។ ឧទ្យាន​លុម្ពិនី សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​នេប៉ាល់  មាន​ចម្ងាយ​២៧គ.ម. ពី​ព្រំដែន នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា ។ ព្រះ​អង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ដឹង  នៅ​ថ្ងៃ​ពុធ  ពេញ​បូណ៌មី ខែ​វិសាខ ឆ្នាំ​រកា​វេលា ជិត​ភ្លឺ មុន​ពុទ្ធសករាជ​៤៥​ឆ្នាំ ក្នុង​ព្រះជន្ម​៣៥​ឆ្នាំ។ ទី​ស្ថាន​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន ត្រាស់​ដឹង​ជា​សព្វញ្ញូពុទ្ធ ហៅ​ថា​ពុទ្ធគយា​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង  រដ្ឋ​ពីហា ( Bihar ) ប្រទេស​ឥណ្ឌា។ ព្រះអង្គ​ទ្រង់​បរិនិព្វាន ក្នុង​ថ្ងៃ​អង្គារ ពេញ​បូណ៌​មី ខែ​វិសាខ ឆ្នាំ​ម្សាញ់  វេលា​ជិត​បែក​បច្ចូសម័យ មុន​ពុទ្ធសករាជ ១ថ្ងៃ​ក្នុង ព្រះជន្ម ៨០​ឆ្នាំ គត់  ចន្លោះ​សាល​ព្រឹក្ស​ទាំង​គូ ក្នុង​ក្រុងកុសិនារា ។ សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ  ទី​ក្រុង កុសិនារា ត្រូវ​បាន​គេ​ហៅ​ថា ក្រុង​កុសិនាហ្គារ៍ (កុសិនគរ) ឬ​ហៅថា​ក្រុង​កាស្យា ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​រដ្ឋឧត្តរ​ប្រទេស របស់​ឥណ្ឌា ។
ជា​ប្រពៃណី​បុណ្យ​វិសាខបូជា  គេ​តែង​នាំ​គ្នា​ធ្វើ​ក្នុង​ពេល​រាត្រី ព្រោះ​តម្រូវ​ទៅតាម​ពាក្យ​ថា បុណ្ណមី មាន​សេចក្តី​ថា ខែ​ពេញ​បូណ៌មី ។ ម្យ៉ាង​ទៀត ការ​ប្រារព្ធ​ពិធី​ក្នុង​ពេល​រាត្រី អា​ស្រ័យ​ដោយ លក្ខណៈ​ងាយ​ស្រួល ២​យ៉ាង គឺ​ម្យ៉ាង​ដើម្បី​នឹង​បាន​ឱកាស​អុជ​គ្រឿង​ប្រទីប​ជ្វាលា  បូជា​ភ្លើងអគ្គិសនី​ឲ្យភ្លឺ​រុង​រឿង​រន្ទាល​ច្រាល​ឆ្អៅ​ផង និង​ម្យ៉ាង​ទៀត ដើម្បី​បើក​ឱកាស​ឲ​ពុទ្ធ​បរិស័ទ​បាន​ជួប​ជុំ​គ្នា ដ៏​ច្រើន​កុះ​ករ​ទាំង​ប្រុស​ទាំង​ស្រី អាច​បំពេញ​កុសល​កម្ម​នេះ ដោយ​សប្បាយ​រីករាយ ព្រោះ​ពេល​យប់ ជា​ពេល​ទំនេរ​ផង។ បុណ្យ​វិសាខបូជា ចាត់​ទុក​ថាជាបុណ្យ​ដ៏​ធំ  ដោយ​មាន​មហាជន ចាស់​ក្មេង​ប្រុស ស្រី នៅ​ប្រជុំ​គ្នា​អ៊ូអរ ដោយ​នាំ​ទៅ​ជា​មួយ​នូវ​គ្រឿង​សក្ការ​បូជា មាន​ទៀន ធូប ផ្កាភ្ញី និង​ប្រទីប​ជ្វាលា តូច ធំ​អុជ​បំភ្លឺ​ព្រោង​ព្រាត នៅ​គ្រប់​វត្ត​អារាម ។
តាម​ទំនៀម​ទម្លាប់​ប្រពៃណី​ពុទ្ធបរិស័ទ ទាំង​បព្វជិត ទាំង​គ្រហស្ថ ត្រូវ​ដើរដង្ហែរ​ប្រទក្សិណ ៣​ជុំ​សិន​មុន​នឹង​ចូល​ព្រះ​វិហារ ហើយ​គេ​យក​ទេយ្យ​វត្ថុ​រៀប​ចំដាក់​នៅ​មុខ​ពុទ្ធរូប រួច​អុជ​ទៀន​ធូប​បូជា ផ្កាភ្ញី​ផ្សេង​ៗ។ គេ​នាំ​គ្នា​នមស្ការ​ព្រះ​រតនត្រ័យ សមាទាន​សីល សា្តប់​ពុទ្ធ​មន្ត ស្តាប់​ធម៌ទេសនា អំពី ពុទ្ធប្បវត្តិ​តាំង​ពី​ដើម​រហូត​ដល់​ចប់ ព្រះសង្ឃ និង​ឧបាសក ឧបាសិកា សូត្រ​ធម៌​បទ​ផ្សេង​ៗ​ដូច​ជា នមោ ៨បទ ឋាន​ធំ ៨​កន្លែង​ជា​ដើម នៅ​យប់​នោះ​គេ​ធ្វើ​រហូត​ទល់​ភ្លឺ តាម​លទ្ធភាព​វត្ត​នីមួយ​ៗ ដើម្បី ឲ​មាន​បសាទសទ្ធា ចំពោះ​ព្រះរតនត្រ័យ​កាន់​តែ​ខ្លាំងក្លា​ឡើង។

ប្រវត្តិ​បុណ្យវិសាខ​បូជា

ពុទ្ធបរិស័ទ​ក្នុង​ប្រទេស​ទាំង​ឡាយ​ដែល​រាប់​អាន​ព្រះពុទ្ធសាសនា នាំ​គ្នា​ធ្វើ​វិសាខបូជា នៅ​ថ្ងៃ ពេញ​បូណ៌មីខែពិសាខ រៀង​ៗ​មក​តាំង​ពី​បុរាណកាល ។ តាម​ការ​ស្រាវជ្រាវ​គេ​បាន​ដឹង​ថា បុណ្យ វិសាខ​បូជា​ទំនង​ជា​ធ្វើ​នៅ​ក្រោយ​ពុទ្ធ​បរិនិព្វាន​ច្រើន​រយឆ្នាំ។ គេ​ថា​ប្រទេសឥណ្ឌា និង​ប្រទេស​លង្កា បាន​ប្រារព្ធ​ពិធី​បុណ្យ​នេះ​យូរ​យារ​ណាស់មក​ហើយ ។ ចំណែក​ប្រទេស​សៀម និង​ប្រទេស​ខ្មែរ​ទើប នឹង​ចាត់​ចែង​ធ្វើ​នៅ​គ្រឹស្តសតវត្សទី ១៩។ នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា បុណ្យ​វិសាខបូជា តាម​ដែល​ចាស់ ទុំ​អ្នក​មុខ​អ្នកកា​ទាំង​ឡាយ​ដំណាល​ត​ៗ​គ្នា​បាន​ឲ​ដឹងថា គេ​បាន​ផ្តើម​ធ្វើ​ក្នុង​រជ្ជកាល​ព្រះបាទ​សម្តេច ព្រះ​ហរិរក្សមារា (ព្រះអង្គដួង)  ដែល​គង់​នៅ​ក្រុង​ឧត្តុង្គ   ក្នុង​ពុទ្ធសករាជ ២៣៩៧ គ្រិស្តសករាជ ១៨៥៤ ដោយ​មហាប៉ាន ដែល​ស្តេច​សៀម បាន​បញ្ជូន​មក​កាន់​ឧត្តុង្គ តាម​សំណើ​ព្រះបាទ អង្គដួង។
បុណ្យ​វិសាខ​បូជា​ត្រូវ​បាន រាជរដ្ឋាភិបាល ចាត់​ទុក​ជា​ថ្ងៃ​បុណ្យជាតិ របស់​ប្រទេសកម្ពុជា  ។ នៅ​ឆ្នាំ ១៩៩៩ សមាជិក​នៃ​អង្គការ​សហប្រជាជាតិ  ជិត ២០០ ប្រទេស​បាន​អនុម័ត​ជា​ឯកច្ឆន្ទ​ទទួល ស្គាល់ និង​ចាត់​ទុក​បុណ្យ វិសាខ​បូជា​របស់ ព្រះពុទ្ធសាសនា​ជា​បុណ្យ​អន្តរជាតិ។
វិសាខបូជា​នេះ បុរាណាចារ្យ​លោក​សំដៅ​យក​នក្ខត្តឫក្ស​៣ យ៉ាង​គឺ​កំណត់​យក​ត្រង់ថ្ងៃ​ដែល ព្រះសម្ពុទ្ធបរមគ្រូ​ទ្រង់​ប្រសូត​១, ទ្រង់​បាន​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​អនុត្តរសម្មាសម្ពោធិញាណ​១​​, ទ្រង់​ចូល​កាន់ ព្រះនិព្វាន១ ។  អាស្រ័យ​ហេតុនេះ​ហើយ  ទើប​អ្នក​ប្រាជ្ញបុរាណ​លោក​កំណត់​យក  ថ្ងៃ​ពេញបូណ៌មី ខែ​ពិសាខ​នេះ  ទុក​ជា​ពិធី​ធ្វើ​សក្ការបូជា​ជាដរាប​រៀង​រាប​មក​ទល់​គ្នា​នឹង​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន​នេះ ។

របៀប​ធ្វើ​វិសាខបូជា 

មុន​នឹង​ប្រកាស​វិសាខបូជា សូម​លោក​អាចារ្យ​នាំ ឧបាសក ឧបាសិកា និង​ពុទ្ធបរិស័ទ នមស្ការ​ព្រះរតនត្រ័យ​តាមវិធី​រតនប្បណាម​សង្ខេប ឬ​ពិស្តារ ហើយ​សមាទានសីល​រួច​សឹម​ប្រកាស វិសាខ​បូជា​ដូច​ត​ទៅ​នេះ

វិធី​ប្រកាស​វិសាខបូជា 
(​លោក​អាចារ្យ​ត្រូវ​អាន​មួយ​ឃ្លា​ម្តង​ៗ ឲ​ឧបាសក ឧបាសិកា និង​ពុទ្ធបរិស័ទ​ថា​តាម) 
នមោ     តស្ស     ភគវតោ    អរហតោ    សម្មាសម្ពុទ្ធស្ស 
សូម​នមស្ការ  ចំពោះ​ព្រះភគវន្ត​មុនី  អរហន្តសម្មាសម្ពុទ្ធ​ព្រះអង្គ​នោះ ។ 
សម្មាសម្ពុទ្ធោ វត សោ ភគវា យោ សព្វទុក្ខស្ស បហានាយ ធម្មំ ទេសេតិ តំ សម្មាសម្ពុទ្ធំ អាទរេន នមស្សាម ។
ព្រះភគវន្តមុនីអង្គណា     ទ្រង់ត្រាស់​សំដែង​នូវធម៌     ដើម្បី​កំចាត់​បង់​នូវ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ទាំង​ពួង 
ព្រះភគវន្តមុនី​អង្គនោះ ជា​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​ពិត​មែន  យើង​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​សូម​ថ្វាយ​បង្គំ​នូវ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ អង្គ​នោះ​ដោយ​គោរព ។  ( ក្រាប​ថ្វាយ​បង្គំ​ម្តង )

និយ្យានិកោ វត សោ ធម្មោ យោ សព្វទុក្ខស្ស បហានាយ ស្វាក្ខាតោ តេន ភគវតា តំ ធម្មំ អាទរេន នមស្សាម ។ ព្រះ​ធម៌​ណា​ដែល​ព្រះភគវន្តមុនី​អង្គ​នោះ   ទ្រង់​ត្រាស់​សំដែង​ហើយ​ដោយ​ប្រពៃ ដើម្បី​កំចាត់ បង់​​នូវ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ទាំង​ពួង ព្រះ​ធម៌​នោះ  ជា​ធម៌​ស្រោច​ស្រង់​សត្វ​ពិត​មែន   យើង​ខ្ញុំ​ព្រះ​អង្គ​សូម​ថ្វាយ បង្គំ​នូវ​ព្រះធម៌​ដោយ​គោរព ។

( ក្រាប​ថ្វាយ​បង្គំ​ម្តង )

សុបដិបន្នោ វត តស្ស ភគវតោ សោ សាវកសង្ឃោ យោ សព្វទុក្ខស្ស បហានាយ បដិបន្នោ តំ សង្ឃំ អាទរេន នមស្សាម ។  ព្រះអរិយ​សង្ឃណា លោក​ប្រតិត្តិ ដើម្បី​កំចាត់​បង់ នូវ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ទាំង​ពូង  ព្រះ​អរិយ​សង្ឃ នោះ  ជា​សង្ឃសាវ័ក​នៃ​ព្រះភគវន្តមុនី​អង្គ​នោះ   លោក​ប្រតិបត្តិ​ដោយ​ប្រពៃ​មែន​ពិត  យើង​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ សូម​ថ្វាយ​បង្គំ​នូវ​ព្រះអរិយសង្ឃ​នោះ​ដោយ​គោរព ។ ( ក្រាប​ថ្វាយ​បង្គំ​ម្តង )


ថ្ងៃ​នេះ​ជាតិថី ពេញ​បូណ៌មី​នៃ​ខែ​វិសាខ  មាន​ព្រះចន្ទ័​ពេញវង់  ត្រូវ​នឹង​ថ្ងៃ​ដែល​ព្រះសក្យមុនី  សម្មាសម្ពុទ្ធ  ជាបរមគ្រូ  ទ្រង់​ប្រសូត   ទ្រង់​បាន​ត្រាស់   ជា​ព្រះសព្វញ្ញូពុទ្ធ  ប្រាកដ​ឡើង​ក្នុង លោក និង​ថ្ងៃ​ដែល​ទ្រង់​រំលត់ខ័ន្ធ  ចូល​កាន់​បរិនិព្វាន  តិថី​នេះ  ជា​ឧបលក្ខិត​សម័យ​មួយ​ដ៏​ឧត្តម​ក្នុង​​ព្រះពុទ្ធ សាសនា   គឺ​ជា​ថ្ងៃ​សម្រាប់​ពុទ្ធមាមក​ជន  ទាំង​បព្វជិត ទាំង​គ្រហស្ថ   ប្រជុំ​គ្នា​ធ្វើ​សក្ការ​បូជា   ចំពោះ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ  ព្រម​ទាំង​ព្រះធម៌  ជា​បរមពុទ្ធោវាទ  និង​ព្រះអរិយសង្ឃ   ជា​សាវ័ក​របស់​ព្រះ អង្គ។

ឥឡូវ​នេះ  យើង​ទាំង​អស់​គ្នា  ជា​ពុទ្ធសាសនិកជន  បាន​មក​ប្រជុំ​គ្នា  បាន​រៀប​គ្រឿង​​សក្ការ បូជា មាន​ទៀន​ធូប​និង​ផ្កា​ជា​ដើម  ក្នុង​ទីនេះ ដែល​មាន​ព្រះពុទ្ធ​រូប​ស្នង​ព្រះអង្គ  ជា​ប្រធាន  ហាក់​ដូច ជា ព្រះ​បរមសាស្តា​អង្គ​នោះ   ទ្រង់​ស្តេច​មក​គង់  ក្នុង​ទី​ចំពោះ​មុខ  នៃ​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា យើង​ខ្ញុំ​សូម ថ្វាយ  នូវ​គ្រឿង​សក្ការ​បូជា​ទាំង​នេះ  ចំពោះ​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ​ព្រះ​អង្គ​នោះ ព្រម​ទាំង​ព្រះ ធម៌  និង​ព្រះ អរិយសង្ឃ   រតនត្រ័យ​ទាំង​បី  ដោយ​សេចក្តី​គោរព  ។

បពិត្រ​ព្រះសក្យ​មុនីបរមគ្រូ  ព្រះអង្គ​ជា​បូជា​រហបុគ្គល  របស់​ទេវតា​និង​មនុស្ស​ក្នុង​លោក​​ឥត មាន​បុគ្គល​ណា​មួយ   ត្រឹម​ស្មើ​នឹង​ព្រះអង្គ​ឡើយ    ទោះ​បី​ព្រះអង្គ  ទ្រង់​បរិនិព្វាន   បាត់​រូប​ព្រះកាយ​​អស់​កាល​ដ៏​យូរ​អង្វែង​ហើយ ក៏​ពិត​មែន   ប៉ុន្តែ​ទ្រង់​បាន​ប្រតិស្ថាន    ព្រះ​វិសុទ្ធោវាទ  គឺ​ព្រះធម៌​វិន័យ​ ដ៏​បរិសុទ្ធវិសេស    ទុក​ជាតំណាង​ព្រះអង្គ ទាំង​ព្រះគុណ​របស់​ព្រះអង្គ  ក៏​នៅ​មាន​ប្រាកដ  ទាំង​ព្រះ បរម សារីរិក​ធាតុ   នឹង​ព្រះពុទ្ធ​រូប​ស្នង​ព្រះអង្គ  ក៏​នៅ​មាន​ប្រាកដ​ដែរ    សូម​​ព្រះ​ដ៏​មាន​បុណ្យជាបរម សាស្តា   ទ្រង់​ព្រះ​មេត្តា​ប្រោស​ទទួល  នូវ​គ្រឿង​សក្ការ​បូជា  របស់​យើង ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ  ដែល​បាន​រៀប​ចំ ថ្វាយ​ក្នុង​ទី​នេះ ដើម្បី​ជា​ផលានិសង្ស ឲ​យើង​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​បាន​ប្រកប ដោយ ឥដ្ឋមនុញ្ញផល វិបុលសុខ  និង​សេចក្តី​ចម្រើន ដ៏​ធំ​ទូរលាយ អស់​កាល​ជា​អង្វែង​ទៅ ។ ( ក្រាប​ថ្វាយ​បង្គំ​ម្តង )

វេរគ្រឿង​សក្ការ​បូជា
ឥទានាយំ   ភន្តេ   វិសាខបុណ្ណមី កាលោ  សម្បត្តោ  តស្ស  អម្ហាកំ ភគវតោ​តកាលសទិសេន នក្ខត្តេន យុត្តោ បាតុភវិ​ ។  តថា ហិ  ខោ  អម្ហាកំ  លោកនាយកោ  សោណសំវច្ជរេ   វិសាខបុណ្ណមីយំ សុក្រវារេ    គព្ភានិក្ខមនំ   បត្វា  ច  កុក្កដេ    វិសាខបុណ្ណមីយំ   ពុទ្ធវារស្មឹ    សព្វញ្ញុតំ   បត្វា  ច សប្បេ វិសាខបុណ្ណមិយំ អង្គារេ  បរិនិព្វានំ  បត្វា  ច  អហោសិ  ។


តស្មា  មយំ  សព្វេ តំ  តំ   តស្ស   នក្ខត្តសមយំ  អនុស្សរន្តោ  ឥធ  សមាគតា ឥមេហិ   ទីបធូបមាលាទីហិ  សក្ការេហិ  ច  បូជំ ករោម  ធម្មេហិ ច  សាធុ  ភន្តេ  ភគវា  សុចិរប្បរិនិព្វុតោបិ ឥមេ អម្ហាកំ ទុគ្គតបណ្ណាការភូតេ បដិគ្គណ្ណតុ សាសនស្សឋិរត្ថាយ  ចេវ  អម្ហាកញ្ច  ទីឃរត្តំ  អត្ថាយ  ហិតាយ  សុខាយ  ។ ព្រះ​ពុទ្ធរូប​ស្នង​ព្រះអង្គ  ក្តី​គោរព បពិត្រ​ព្រះ​ករុណា​ទាំង​ឡាយ​ដ៏​ចម្រើន     កាល​ឥឡូវ​នេះ    ជា​ថ្ងៃ​ពេញបូណ៌មី​ខែពិសាខ ប្រកប​ដោយ​នក្ខត្ត​សម័យ ដូច​សម័យ​របស់​ព្រះដ៏មាន​ព្រះភាគ  ជា​ម្ចាស់​នៃ​យើង​នោះ​ប្រាកដ  ។
ត្បិត​ថា​ព្រះ​លោក​នាយក​ជា​​ម្ចាស់​នៃ​យើង    កាល​ទ្រង់​ប្រសូត​ចាកគភ៌ ( ព្រះមាតា ) ក្នុង ថ្ងៃ​សុក្រ​ពេញ​បូណ៌មី    ខែ​ពិសាខ​ឆ្នាំ​ច​នោះ​ក្តី    ត្រាស់​ដឹង​សព្វញ្ញុត្តញ្ញាណ   ក្នុង​ថ្ងៃ​ពុធពេញ​បូណ៌មី ខែ​ពិសាខ​ឆ្នាំ​រកា​នោះ​ក្តី    ទ្រង់​បរិនិព្វាន  ក្នុង​ថ្ងៃ​អង្គារពេញ​បូណ៌មី  ខែ​ពិសាខ​ឆ្នាំ​ម្សាញ់​នោះ​ក្តី  មាន ហើយ​ដោយ​ពិត ។
ព្រោះ​ហេតុ​នោះ ( កាល​ឥឡូវ​នេះ )   យើង​ខ្ញុំ​ទាំង​ឡាយ   រឭក​នូវ​នក្ខត្ត​សម័យ​នោះៗ របស់ ព្រះ​អង្គ  ទើប​នាំ​គ្នា​មក​ជួប​ជុំ​ក្នុង​ទី​នេះ    ធ្វើ​បូជា​ដោយ​គ្រឿង​សក្ការ​ផ្សេង​ៗ​មាន​ប្រទីប​ធូប​ទៀន  និង កម្រង​ផ្កា​ជា​ដើម​ផង   បូជា​ដោយ​ធម៌​ផង ។ បពិត្រ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ដ៏​ចម្រើន    សូម​ព្រះ​ដ៏មាន ព្រះ​ភាគ ដែល​ទ្រង់​បរិព្វាន​ហើយ សូម្បី​អស់​កាល​ជា​យូ​អង្វែង​ហើយ​ក្តី សូម​ព្រះអង្គ​ទទួល​នូវ គ្រឿង​បណ្ណា​ការ​ទាំង​នេះ ដែល​ទុគ្គត​បណ្ណា​ការ​របស់​យើង​ខ្ញុំ​ទាំង​ឡាយ  ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ​សាសនា​រុងរឿង ស្ថិត​ស្ថេរ​ទៅ​ផង  ដើម្បី​ជា​បរយោជន៍   និង​សេចក្តី​សុខ​ផង    ដល់​យើង​ខ្ញុំ​ទាំង​ឡាយ   អស់​កាល​ជា អង្វែង​ទៅ​ហោង  ។
លុះ​ចប់​វិធី​ប្រកាស​វិសាខ​បូជា​នេះ​ហើយ សូម​ព្រះសង្ឃ​ទាំង​អស់​នមស្ការ​ព្រះរតនត្រ័យ​តាម វិធី​ត្រៃ​ប្រណាម និង​ធម៌​សម្រាប់ នមស្ការ​ផ្សេង​ៗ​ទៀត​តាម​ដែល​អាច​សូធ្យ​បាន​គ្រប់​ព្រះអង្គ បន្ទាប់ មក​ទៀត​គឺ​និមន្តធម្ម​កឋិក​សម្តែង​ធម៌ទេសនា។ លុះ​ចប់​ធម៌​ទេសនា​ពុទ្ធបរិស័ទ​ណា​ចេះ​សូធ្យ​ធម៌បទ ផ្សេង​ៗ ដែល​ស្រប​នឹង​ពិធី​បុណ្យ​នេះ​​  ដូចជា នមោ ៨​បទ និង​ធម៌បទ​ដែល​ពិពណ៌នា​អំពី​ពុទ្ធប្ប​វត្ត ជា​ដើម ។  ក្នុង​កម្មវិធី​បុណ្យ​នេះ  ពុទ្ធ​បរិស័ទ​គួរ​តែ​កំសាន្ត  តាម​ផ្លូវ​ព្រះធម៌​ឲ​បាន​ទាល់​ភ្លឺ  កុំ​ឲ​ខុស របៀប​ពី​បុរាណ​មក​ផង។


អានលម្អិត | read more >>> http://5000-years.org/kh/read/272#ixzz5DDU4c6J6
Flag Counter